EDWARD LOTKO

REPUBLIKA CZESKA – OŁOMUNIEC (OLOMOUC)

Edward Lotko (ur. 18 stycznia 1932 roku w Komorní Lhotce, zm. 2011) – polonista, bohemista, przez wiele lat związany z Uniwersytetem Palackiego w Ołomuńcu.

Profesor Edward Lotko urodził się w 1932 roku na Śląsku Cieszyńskim. Na Uniwersytecie Palackiego w Ołomuńcu studiował filologię czeską i polską. W 1962 roku otrzymał stopień naukowy doktora nauk humanistycznych (CSc.). W 1990 roku habilitował się. W 1992 roku uzyskał tytuł profesora w dziedzinie językoznawstwa czeskiego. Obowiązki dydaktyczno-naukowe dzielił z administracyjnymi. W latach 1991–1994 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Palackiego, a w latach 1994–1999 kierownika Katedry Bohemistyki.

W języku czeskim:

  • Lotko E., Polština a čeština z hlediska typologického, Ołomuniec 1981.
  • Lotko E., Čeština a polština v překladatelské a tlumočnické praxi, Ostrawa 1986.
  • Lotko E., Synchronní konfrontace češtiny a polštiny (Soubor statí), Ołomuniec: Uniwersytet Palackiego, 1997.

W języku polskim:

  • Lotko E., Czesko-polskie pogranicze językowe: sytuacja językowa na Zaolziu, w: Śląsk w badaniach językoznawczych: badanie pogranicza językowo-kulturowego polsko-czeskiego, red. I. Nowakowska-Kempna, Katowice 1993, s. 131–138.
  • Lotko E., Funkcje syntaktyczne bezokolicznika w gwarach zachodniocieszyńskich, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1964.
  • Lotko E., Język polski z typologicznego punktu widzenia, „Polonica” 1979, nr 5.
  • Lotko E., Tendencje rozwojowe w morfologii współczesnej polszczyzny, Ostrawa 1983.
  • Lotko E., Tendencje rozwojowe w składni współczesnej polszczyzny literackiej, Ostrawa 1984.
  • Lotko E., Tendencje rozwojowe w słownictwie współczesnej polszczyzny literackiej, Ostrawa 1984.
  • Lotko E., W sprawie gwar mieszanych i przejściowych, „ Język Polski” 1959, nr 39, s. 291–295.

Dorobek naukowy E. Lotki liczy ponad 180 publikacji zróżnicowanych pod względem tematycznym. W obrębie zainteresowań Profesora znajdowały się leksykologia, leksykografia i dialektologia czeska i polska, konfrontacja współczesnego języka czeskiego i polskiego, zagadnienia terminologii językoznawczej, wybrane problemy współczesnej retoryki, współczesny język polski, język czeski i słowacki. Publikował w wielu czasopismach, m.in.:

  • czeskich – „Slavia”, „Slovo a slovesnost”, „Jazykovědné aktuality”, „Kulturní měsíčník”, „Český jazyk a literatura”;
  • polskich – „Rocznik Slawistyczny”, „Język Polski”, „Poradnik Językowy”, „Bohemistyka”
  • słowackich – „Slavica Slovaca”.

W 1956 roku został asystentem w Katedrze Języka i Literatury Czeskiej ołomunieckiego uniwersytetu. W latach 1958–1961 pracował jako lektor języka czeskiego na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Po obronie doktoratu został zatrudniony na swojej macierzystej uczelni na stanowisku adiunkta, a od roku 1990 na stanowisku docenta.

B. Geremek: I bassifondi di Parigi nel Medioevo. Il mondo di François Villon. [Przeł.:] R. Panzone, A. Litwornia. Roma, Bari: Editori Laterza 1990 [Tytuł pol. oryginału: Życie codzienne w Paryżu Franciszka Villona].

A. Mączak: Viaggi e viaggiatori nell’Europa moderna. [Przeł.:] A. Litwornia, R. Panzone. [Red. i uzup. bibliogr.] A. Litwornia. Bari, Roma: Laterza 1992, 517 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1994, wyd. 3 2000, wyd. 4 2002 [Tytuł pol. oryginału: Życie codzienne w podróżach po Europie].

L. Monai Spinozzi: Il Glossario del dialetto del Torre di Jan Baudouin de Courtenay. [Przeł. z pol.] A. Litwornia. Udine: Consorzio Universitario del Friuli 2009.

Przewiń na górę