LITWA - WILNO
Dr Irena Masojć jest docentką w Akademii Edukacji Uniwersytetu Witolda Wielkiego. Ukończyła studia polonistyczne w Wileńskim Państwowym Instytucie Pedagogicznym (obecnie Wileński Uniwersytet Pedagogiczny, Litewski Uniwersytet Edukologiczny). Pracowała w Katedrze Filologii Polskiej. Stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie językoznawstwa obroniła na Uniwersytecie Warszawskim. Pełniła funkcję kierownik Katedry Filologii Polskiej i Dydaktyki na Litewskim Uniwersytecie Edukologicznym.
Irena Masojć jest współredaktorką artykułów naukowych z cyklu „Tożsamość na styku kultur” oraz współorganizatorką konferencji pod tym samym tytułem. Jest uczestniczką projektu badawczego Kontakty językowe polszczyzny na pograniczu wschodnim. Zróżnicowanie słownictwa koordynowanym przez prof. Janusza Riegera. Uczestniczka międzynarodowego projektu Polish Online, służącego stworzeniu platformy internetowej do nauki języka polskiego dla użytkowników posługujących się językiem litewskim.
Autorka serii artykułów o specyfice form adresatywnych w odmianach polszczyzny litewskiej oraz podręczników dla uczniów szkół polskich na Litwie, współautorka Polsko-litewskiego słownika tematycznego (Vilnius 2007).
- Regionalne cechy systemu gramatycznego współczesnej polszczyzny kulturalnej na Wileńszczyźnie, ELIPSA, Warszawa, 2001.
- Słownictwo polszczyzny gwarowej na Litwie, DiG, 2006 (we współautorstwie z J. Regierem i K. Rutkowską)
- Polonistyka na Litwie po drugiej wojnie światowe, Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, Warszawa, 2011
- Lekcje Polski i polskiego w innym otoczeniu kulturowym. Specyfika kształcenia polonistycznego na Litwie , w: Lekcja polskiego. Praktyki edukacyjne wobec niepokojów XXI wieku, t. 2: Praktyki edukacyjne, Poznań 2021.
- Gramatyka współczesnego języka polskiego. Słowotwórstwo rzeczowników, Litewski Uniwersytet Edukologiczny, Wilno 2015.
- O wpływie składni rosyjskiej na współczesną polszczyznę wileńską (na materiale „Czerwonego Sztandaru”, „Poradnik Językowy” 1990, nr 2, s. 123-128.
- (Nie)honoryfikatywne sposoby określania znanych publicznie osób w polskim dyskursie medialnym na Litwie, „Acta Baltcio-Slavica” 2020, vol. 44.
- Kluczowe pojęcia powieści Witolda Gombrowicza Ferdydurke w przekładzie na język litewski, „Bibliotekarz Podlaski” 2019, vol. 43, nr 2.
Od 2008 roku jest członkinią Komisji Socjolingwistki przy Międzynarodowym Komitecie Slawistów. Założycielka i członkini zarządu Stowarzyszenia Polonistów na Litwie oraz przewodnicząca Komitetu Olimpiady Języka Polskiego na Litwie.
W 2012 r. została odznaczona Złotym Krzyżem Zasług za pielęgnowanie języka i kultury polskiej na Litwie. Jest współautorką dwujęzycznej (po polsku i po litewsku) antologii pt. Polskie pieśni pogrzebowe na Wileńszczyźnie, 2013 (we współautorstwie z K. Syrnicką A. Žičkienė).
Była członkinią komisji sprawdzającej podczas Polskiego Dyktanda dla Dorosłych, zorganizowanego przez Związek Polaków na Litwie.
Jej zainteresowania to lingwistyka kulturowa, metodyka nauczania języka polskiego oraz socjolingwistyka. Na studiach licencjackich prowadzi zajęcia z gramatyki opisowej (morfologia i słowotwórstwo), wstępu do językoznawstwa, ewolucji języków słowiańskich i polsko-litewskiej gramatyki konfrontatywnej, a na studiach magisterskich zajęcia z językoznawstwa współczesnego, kontaktów językowych i polsko-litewskiej leksykologii konfrontatywnej.