JOZEF HVIŠČ

SŁOWACJA – BRATYSŁAWA

Jozef Hvišč urodził się w 1935 roku w Kurimie. Jest słowackim historykiem literatury i tłumaczem. Początkowo uczęszczał do szkoły ludowej i mieszczańskiej w rodzinnej wsi. Następnie studiował w Wyższej Szkole Przemysłu Artystycznego (1951–1955), tam też ukończył słowacki i polski na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu w Bratysławie (1957–1961). Pracował przez rok jako snycerz w Zakładach Przemysłu Artystycznego w Morawskich Budziejowicach (1954-1955) i przez rok jako artysta w Centrum Twórczości Ludowej (1955-1957). Był też pracownikiem Czesko-Radzieckiego Instytutu SAV (1961-1966). Następnie został stypendystą, później aspirantem naukowym Instytutu Literatury Światowej i Języków SAS (1966-1973) oraz Instytutu Literaturoznawstwa SAS (1973-1990). Jednocześnie prowadził wykłady z teorii i historii literatury polskiej (od 1972). W 1990 roku  Hvišč został kierownikiem katedry filologii słowiańskich, w 1992 roku został docentem, a następnie w 1996 roku profesorem uniwersytetu w Bratysławie. Obecnie Hvišč zajmuje się teorią i historią literatury słowackiej oraz badaniami nad literaturą polską i polsko-słowackimi stosunkami literackimi od czasów najdawniejszych do współczesności oraz teoretycznymi i metodologicznymi zagadnieniami komparatystyki, głównie materiału z literatury polskiej i słowackiej, a także historią polskiej kultury i literatury. Hvišč przetłumaczył także na słowacki wiele polskich dzieł w tym m.in. utwory takich znanych pisarzy, jak Kazimierz Brandys, Tadeusz Konwicki, Stanisław Dygat, Zbigniew Herbert, Jerzy Harasymowicz czy Stanisław Grochowiak. Opublikował około 250 przekładów z literatury polskiej w czasopismach. Wyróżniał się też jako jeden z twórców słowackiej genologii teoretycznej, napisał monografie Problemy genologii literackiej (1979) i Poetyka gatunków literackich (1985) oraz encyklopedyczną publikację Słowacka proza historyczna (1988 ). Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Słowackich.

Biografie:

  • Henryk Sienkiewicz: Život a literárna tvorba, Bratysława 2013.

Nauka o literaturze:

  • Epické literárne druhy v slovenskom a poľskom romantizme, Bratysława 1971.
  • Poľská literatúra v slovenskej literárnej vede a kritike, Bratysława 1972.
  • Dejiny poľskej literatúry, Bratysława 1986.
  • Slovensko-poľské literárne vzťahy 1815–1918, Bratysława 1991.
  • Poľská literatúra, Bratysława 2001.
  • Óda na mlados‘, Bratysława 2004.

Artykuły:

Liczne badania literatury polskiej oraz polsko-słowackich stosunków literackich. Autor tłumaczeń polskich książek oraz licznych przekładów zamieszczonych w czasopismach.

Od 1972 r. J. Hvišč prowadził wykłady z teorii i historii literatury polskiej. Od 1990 r. jest kierownikiem Katedry Filologii Słowiańskiej na Wydziale Artystycznym Uniwersytetu w Bratysławie, z którym jest związany jako emerytowany profesor.

  • G. Herling-Grudziński, Biela noc lásky, Bratysława 2001.
  • S. Grochowiak, Vyzliekanie k spánku, Bratysława 1970.
  • S. Dygat, Disneyland, Bratysława 1967.
  • J. Harasymowicz, Veža melanchólie, Bratysława 1967.
  • T. Konwicki, Moderný snár, Bratysława 1966.
  • K. Brandys, Ako byť milovaná, Bratysława 1965.
Przewiń na górę