LECH SUCHOMŁYNOW

BERDIAŃSK - UKRAINA

Lech Suchomłynow – naukowiec i działacz społeczny na rzecz Polaków na Ukrainie.

W 1997 roku ukończył Wyższą Szkołę Pedagogiczną w Berdiańsku, gdzie studiował na Wydziale Filologii Ukraińskiej i Słowiańskiej. W latach 1998-2001 był słuchaczem studiów doktoranckich w Instytucie Filologii Polskiej na Uniwersytecie Rzeszowskim. W 2004 roku obronił na Kijowskim Uniwersytecie Narodowym im. Tarasa Szewczenki pracę doktorską pt. Twórczość Jarosława Iwaszkiewicza okresu międzywojennego: topika i funkcjonalność polsko-ukraińskiego pogranicza kulturowego. W 2013 roku obronił pracę habilitacyjną pt. Etnokulturowe modele w powojennej prozie polsko-ukraińskiego pogranicza i uzyskał stopień doktora habilitowanego.

Profesor Lech Suchomłynow odbył liczne staże naukowe na polskich uczelniach wyższych, m.in. w Instytucie Filologii Polskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz w Zakładzie Kultur Pogranicza Instytutu Filologii Polskiej na Uniwersytecie Rzeszowskim.

Jego główne zainteresowania naukowe dotyczą motywów pogranicza i wielokulturowości w literaturze polskiej, mechanizmów funkcjonowania mitów, stereotypów pamięci zbiorowej i historycznej. Zajmuje się także badaniami relacji polsko-rosyjsko-ukraińskich. Jest autorem ponad 140 publikacji naukowych.

Wybrane publikacje:

    • «Втеча до Багдада» Ярослава Івашкевича: міф і «кресовість», „Київські полоністичні студії” 2003, t. V.
    • Funkcje obrazu Ukrainy w utworach Jarosława Iwaszkiewicza, „Rocznik Wschodni” 2003, nr 9.
    • Specyfika polsko-ukraińskiego dyskursu pogranicza, „Rocznik Wschodni” 2007-2008, nr 13.
    • W poszukiwaniu własnego ego. Nowe odczytanie powieści Jarosława Iwaszkiewicza „Ucieczka do Bagdadu”, „Postscriptum Polonistyczne” 2009, nr 3 (1). 
    • Wieloetniczność regionu a pograniczność świata przedstawionego (na przykładzie wczesnej prozy Jarosława Iwaszkiewicza), w: Pogranicze kulturowe (odrębność – wymiana – przenikanie – dialog). Studia i szkice, pod red. O. Weretiuk, J. Wolskiego, G. Jaśkiewicza, Rzeszów 2009.
    • Ukraina w utworach historycznych Jarosława Iwaszkiewicza, w: Феномен культурних погранич: сучасні тенденції, pod red. L.A. Suchomłynowa, Донецьк
    • Митці польськоукраїнського пограниччя. Галерея портретів, „Київські полоністичні студії” 2009, t. XV.
    • Tożsamość narodowa Polaków na pograniczu ukraińsko – rosyjskim: modyfikacja wartości fundamentalnych w warunkach tygla kulturowego, w: II Kongres Polskich Towarzystw Naukowych na Obczyźnie: 4-7 września 2008, pod red. L. Nowak, Kraków 2010.
    • Kijów Jarosława Iwaszkiewicza: miasto rodzące literaturę, „Lamus” 2011, nr 1 (7).
    • Етнокультурний дискурс у літературі польсько-українського пограниччя ХХ століття, Донецьк
    • Історіософський аспект симетричності польсько-українських стосунків у «Засипле все замете…» Влодзімєжа Одоєвського, „Київські полоністичні студії” 2012, t. XІХ.
    • «Червоні щити» Ярослава Івашкевича: між сходом і заходом, „Українська полоністика” 2013, nr
    • Funkcje obrazu Ukrainy w historycznych utworach Jarosława Iwaszkiewicza, w: Fenomen pogranicz kulturowych: współczesne tendencje, pod red. L.A. Suchomłynowa, Piła 2014, t. VI.
    • Естетико-філософський псевдобіографізм ”Зенобії Пальмури” Ярослава Івашкевича, „Вісник Житомирського державного університету імені Івана Франка” 2014, nr 6 (78).
    • Особливості воєнної прози Леопольда Бучковського, „Наукові записки Бердянського державного педагогічного університету. Філологічні науки” 2015, nr
    • Функціональність поняття «пограниччя» як сучасної категорії світосприйняття, „Регіональна історія України” 2017, nr

Lech Suchomłynow jest prezesem Polskiego Kulturalno-Oświatowego Towarzystwa „Odrodzenie” w Berdiańsku, dyrektorem Centrum Języka i Kultury Polskiej na Berdiańskim Uniwersytecie Managementu i Biznesu, sekretarzem naukowym Związku Naukowców Polskich w Berdiańsku, a także członkiem Światowej Rady Badań nad Polonią. W latach 2001-2005 był sekretarzem Rady Organizacyjnej Polsko-Ukraińskiego Forum „Ukraina na drodze integracji europejskiej”.  

W 2012 roku został uhonorowany medalem Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Zasłużony dla Kultury Polskiej”. W 2015 roku został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi za wybitne zasługi w rozwijaniu i propagowaniu polskiej kultury w rejonie wschodniej Ukrainy i za działalność polonijną. W 2019 roku otrzymał Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” za książkę Świadectwo zanikającego dziedzictwa. Mowa polska na Bukowinie. Rumunia – Ukraina, której był współautorem.

Jest dziekanem Polsko-Ukraińskiego Wydziału Socjologiczno-Politologicznego, kierownikiem Katedry Filologii Słowiańskiej oraz dyrektorem Centrum Języka i Kultury Polskiej na Berdiańskim Uniwersytecie Managementu i Biznesu. W latach 2009-2012 był pracownikiem naukowo-badawczym na Kijowskim Uniwersytecie Narodowym im. Tarasa Szewczenki. Od 2001 do 2004 roku był prodziekanem Polsko-Ukraińskiego Wydziału Socjologiczno-Politologicznego oraz starszym wykładowcą w Katedrze Języków Obcych i Filologii Słowiańskiej na Berdiańskim Uniwersytecie Managementu i Biznesu. Pomiędzy 1999 a 2001 rokiem był lektorem języka polskiego i rosyjskiego dla obcokrajowców w Wyższej Szkole Społeczno-Gospodarczej w Tyczynie. Od 1997 do 1999 pracował jako starszy wykładowca w Katedrze Językoznawstwa i Filologii Słowiańskiej w Wyższej Szkoła Pedagogicznej w Berdiańsku.

Przewiń na górę