STANY ZJEDNOCZONE - CHICAGO
Samuel Sandler urodził się 25 października 1925 w Łodzi, zmarł 2.08.2020 roku w Waszyngtonie. Wykładowca akademicki, badacz literatury polskiej, historyk.
W czasie II wojny światowej był więźniem łódzkiego getta. Ocalony z Zagłady.
W 1950 roku uzyskał tytuł magistra z socjologii na Uniwersytecie Łódzkim, a w 1951 r. obronił rozprawę doktorską na Uniwersytecie Wrocławskim. Od 1951 do 1969 roku pracował na różnych stanowiskach, m.in. jako badacz w Instytucie Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk w Warszawie, gdzie pełnił funkcję kierownika działu literatury drugiej połowy XIX wieku. Jego zainteresowania naukowe koncentrowały się wokół XIX wieku oraz nazwisk takich, jak Henryk Sienkiewicz, Bolesław Prus, Andrzej Strug, Aleksander Świętochowski. Zajmował się także pracą redaktorską i edytorską – w latach 1951-1969 pełnił funkcję redaktora serii Biblioteki Narodowej. Nie uzyskał tytułu profesora w Polsce. Procedura została wstrzymana przez ówczesnego I Sekretarza PZPR Władysława Gomułkę. Wyjechał do Stanów Zjednoczonych w 1969 roku.
Po wydarzeniach Marca 1968 wyemigrował do Izraela. Tam objął stanowisko profesora literatury polskiej na Uniwersytecie w Tel Avivie (Tel Aviv University), a po roku przeniósł się na University of Illinois w Stanach Zjednoczonych. W 1972 roku dołączył do kadry Wydziału Języków Słowiańskich Uniwersytetu w Chicago (Slavic Languages & Literatures) i pracował tam aż do emerytury do 1995 roku.
Świadectwo Sandlera i jego żony Belli Blaucwirn zostały opublikowane i są dostępne w Shoah Foundation Institute. Córka Samuela Sandlera, Hanna Miriam Sandler była profesorką matematyki na American University w Waszyngtonie (do śmierci w 1999).
- Reduta Ordona Mickiewicza w życiu i w poezji, 1956
- Badania nad Świętochowskim, 1957.
- Andrzej Strug wśród podziemia, 1959.
- Indyjska przygoda Henryka Sienkiewicza, 1967.
- Wstęp oraz przypisy do “Potopu” – Henryka Sienkiewicza Warszawa, Państwowy Instytut Wydawniczy, 1953.
Artykuły:
Samuel Sandler pozostawił po sobie bibliotekę liczącą 6000 woluminów, która jest jedną z największych zbiorów polskiej literatury w Stanach Zjednoczonych. Po śmierci Sandlera została przekazana Uniwersytetowi Chicagowskiemu (University of Chicago).
Tematyka jego uniwersyteckich wykładów i seminariów dotyczyła zagadnień literatury polskiej – od romantyzmu do współczesności. Prowadził zajęcia m.in. o twórczości Witolda Gombrowicza, Stanisława I. Witkiewicza, Sławomira Mrożka.