SVIETLANA TOLSTAJA

ROSJA - MOSKWA

Tołstaja Svietlana
SVIETLANA TOLSTAJA

Svietlana Tołstaja (ur. 14.12.1938 r. w Moskwie) – rosyjska slawistka, językoznawczyni, etnolingwistka, profesor, akademik Rosyjskiej Akademii Nauk.  

W 1961 roku ukończyła Wydział Filologiczny Uniwersytetu Moskiewskiego, a w 1968 obroniła rozprawę doktorską zatytułowaną Początkowe i końcowe kombinacje spółgłosek w językach słowiańskich w Instytucie Słowianoznawstwa Rosyjskiej Akademii Nauk. W 1993 roku otrzymała tytuł doktora habilitowanego na podstawie rozprawy: Morfonologia słowiańska: pojęcia podstawowe, aspekty i metody.

Zajmuje się problematyką fonologii, morfonologii, leksykologii języków słowiańskich. Do jej zainteresowań naukowych zalicza się też dialektologia, folklor i tradycje kulturowe Słowian. W Instytucie Słowianoznawstwa Rosyjskiej Akademii Nauk kierowała badaniami dotyczącymi tradycyjnej kultury ludowej ludów słowiańskich, a także zajmowała się ich rekonstrukcją, biorąc pod uwagę aspekty takie jak: język, folklor, rytuały, wierzenia. Kierowała pracami przy opracowywaniu pięciotomowego słownika etnolingwistycznego „Starożytności słowiańskie” (Moskwa 1995–2012). Jest autorką ponad 800 publikacji z dziedziny gramatyki, dialektologii, etnolingwistyki, folkloru i typologii języków słowiańskich.

Publikacje (wybrane):

  • Mir czeloveka w zerkale jazyka. Oczerki po slavianskomu jazykoznaniju i etnolingvistike, Moskwa 2019.

Svietlana Tolstaja - Mir czeloveka w zerkale jazyka.

  • Полесский народный календарь, 2005.
  • Языковая ситуация в Польше в XII – XIV вв. w: Развитие этнического самосознания славянских народов в эпоху зрелого феодализма 1989,.
  • Язык культуры: семантика и грамматика: К 80-летию со дня рождения академика Никиты Ильича Толстого (1923–1996), 2004.
  • Постулаты московской этнолингвистики, „Etnolingwistyka” 2006, Lublin, zesz. 18, str. 7–28.
  • Слав. *svojь: семантика и аксиология, „Etnolingwistyka” 2008, Lublin, t. 20.
  • ‘Кормить’ и ‘хоронить’ (к семантической реконструкции славянской погребальной лексики), „Studia etymologica Brunensia” 6. Praha 2009, str. 341–355.
  • К семантической истории слав. *mirъ и *světъ, w: Теориjа диjахрониjске лингвистике и проучавање словенских jезика, Београд 2010.
  • К семантической реконструкции слав. *vesel- и *rad-, w: Praslovanska dialektizacija v luči etimoloških raziskav: Ob stoti obletnici rojstva akademika Franceta Bezlaja. Zbornik referatov z Mednarodnega znanstvenega simpozija v Ljubljani, 16–18 septembra 2010, Ljubljana 2012, str. 257–264.
  • Семантические категории языка культуры: Очерки по славянской этнолингвистике [Kategorie semantyczne języka kultury: eseje z etnolingwistyki słowiańskiej], 2010
  • Русская честь и польский honor, w: Etnolingwistyka, Lublin 2013, z. 25, str. 5–15.
  • Образ мира в тексте и ритуале [Obraz świata w tekście i rytuale] 2015
  • «Очеловечивание сущего»: заметки об антропоцентризме и антропоморфизме в языке и культуре, w: Антропоцентризм в языке и культуре, 2017, str. 7–24.
  • Праславянский префикс *ob-/o- перед корневым v-, „Jezikoslovni zapiski”, 2017, str. 319–329.
  • Etnolingwistyka historyczno-porównawcza, w: red. J. Tambor, Polonistyka na początku XXI wieku. Diagnozy. Koncepcje. Perspektywy, t. IV, Pogranicza, mniejszości, regiony. Etnolingwistyka, Katowice 2018.

Należy do rady redakcyjnej polskiego czasopisma „Etnolingwistyka”. Stale współpracuje z zespołem Jerzego Bartmińskiego opracowującego Leksykon aksjologicznego
Słowian i ich sąsiadów
.

Przewiń na górę