GYÖRGY GÖMÖRI

György Gömöri  (ur. 3 kwietnia 1934 w Budapeszcie) – węgierski poeta, pisarz, eseista, od 1969 do 2001 roku wykładowca literatury polskiej w Instytucie Wschodnioeuropejskim Cambridge. Tłumaczył na język węgierski m.in. dzieła Czesława Miłosza, Witolda Gombrowicza i Marka Hłaski.

W latach 1953–1956 studiował hungarystykę i polonistykę na Uniwersytecie Loránda Eötvösa w Budapeszcie. Był redaktorem uniwersyteckiej gazety „Egyetemi ifjúság” oraz organizatorem studenckiego strajku podczas rewolucji węgierskiej roku 1956. Po upadku powstania wyemigrował do Wielkiej Brytanii i kontynuował studia na Uniwersytecie Oksfordzkim.

W 1966 roku opublikował pierwszą monografię dotyczącą polskiej poezji w latach 1945–1956.  Wykładał na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley i Uniwersytecie Harvarda. W latach 1958–1961 był członkiem zarządu Stowarzyszenia Pisarzy Węgierskich za Granicą. Od 1969 roku wykładał literaturę polską w Instytucie Wschodnioeuropejskim Uniwersytetu w Cambridge. Przeszedł na emeryturę w 2001 roku.

            Należy do Polskiej Akademii Umiejętności. Jest członkiem Trinity College i Darwin College na Uniwersytecie w Cambridge, gdzie przez wiele lat redagował biuletyn uczelni. Od ponad trzech dekad zasiada w redakcji amerykańskiego kwartalnika „Books Abroad” i jego kontynuacji „World Literature Today”. Jest także członkiem redakcji Lymbus Budapest i Litteraria Copernicana (Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu). Regularnie publikuje w brytyjskim „The Guardian”, „The Independent” i „The Times Literary Supplement”. Pisze po polsku, angielsku i węgiersku.

            W 2018 Wydawnictwo Neriton opublikowało wybór korespondencji Jerzego Giedroycia i Györgya Gömöriego pod tytułem „Polski redaktor i węgierski polonista” w opracowaniu Gabora Lagziego.